nasılsam

yer kırmızı,
gök yeşil
ağaçlar mavi

bir tezek boklara isyan etmiş..

'beni, ben olduğum için mahvetmeyin!' demiş
tavuk üretme çiftliğinde bir civciv...


oturmuyor yerine bir şeyler

ne aşağıyım,
ne yukarı,

ne pazardayım,
ne en arka rafında dükkanın

ne cilalıyım

ne paslı

sakince bekleyince geçer,
herhalde...

umarım 
daha da ileri 
götürmezler...

ölünce falan, söz gelimi

canımıza okumasınlar
bir de, ölümsüzlük falan verip!

katlanacak gibi değilim.


öyleyim işte,


ve şükürler olsun
her şeye rağmen 
ödüm patlıyor demek ki ölümden
yaşamak hala güzel.


...

bilsem, söylemez miyim?!

e.
11 Temmuz 2016