Perşembe, Eylül 07, 2006

Uyanış

Javid Moghaddas ve ARGOS a

2 yıl önceydi..
o gün uyumuştum. bugün uyanmışım.
şimdi bakıyorum. ne kadar uzun uykuda kalmışım?

en son karşılaştığımızda bir kıyıda, kaybolanların peşinden bakıyordum. hislerim gibi sessiz ve kimliksizdiler. insan sesleri duydum sonra, tüm kendi kendime konuşmalarım kanonlandı. kumsalın üzerine gökyüzünden düşen yabancı kollar bana sıkıca sarılmışlar ve biraz korkutmuşlardı çünkü insan en korkunç yaratığıdır doğanın...

paranoyak bir korkuyla kaçmışım. ayağım o sırada bir kayaya takılmış olmalı, rüya kıyılarının unutturucu güzelliklerinden fışkıran kayaları diyorum. uyuyakalmışım korkudan kaçışta.. uzun bir ayrılıktı aramızdaki hayatla. gördüğüm tüm gerçeklikler belki de rüya. şimdi uyurken pelteleşmiş vücudumu, dinlemediği emirlere alıştırmaya, ayağa kalkmaya, olmazsa sürünerek, sizinle karşılaştığımız kumluğa geri götürmeye çalışıyorum. oraya bir varırsam, gökyüzünden düştükten sonra, boş kalan kollarınızı tek tek toplayıp konuşacağım. merhaba diyeceğim, bildik bir lisanla. merhaba..

hiç ilaç içmemişler de merak ederler, hayat gerçek mi? çok saçma, çok garip çok anlamsız değil mi? ölen, öldürülen, alınan paylar?

birilerinin yarınla bizden güçlü bağlantıları olmalı kana bu kadar susamak için..

hiç emin olmadığım gerçekliğinde hayatın, bir kimsesiz kıyıda aniden uyanışım, belki de ...

kelimeleri ve beyinleri şefkatle kucaklayanlara teşekkür etmek, yasak mı? değilse bunu yapabilmek isterdim.

sizce var oluş.. yok oluştan daha mı gerçek
sizce var oluş..yok oluştan daha mı kalabalık?

-17. Temmuz 2005-